Wszystko co powinieneś wiedzieć o szlifowaniu drewna w domu

Drewno jest używane przez ludzi od dawna. Służyło do budowy schronień, środków transportu czy narzędzi. Obecnie nadal często się je spotyka, ale w formie mebli czy elementów wyposażenia wnętrz. Jest także bardzo popularne wśród majsterkowiczów, więc nierzadko gości w przydomowych warsztatach. Jednym z podstawowych sposobów obróbki drewna obok wycinania jest szlifowanie. Dobrze jest zapoznać się z tym procesem.

Rodzaje szlifierek

Narzędziem używanym do szlifowania drewna jest szlifierka. Choć to oczywiste, wybór odpowiedniego rodzaju narzędzia już nie będzie taki prosty. Szlifierki dzieli się na:

• taśmowe,
• oscylacyjne,
• kątowe,
• mimośrodowe,
• cykliniarskie.

W zależności od warunków w warsztacie, planowanych prac oraz oczekiwanych efektów, należy wybrać odpowiedni rodzaj szlifierki. Odpowiednia decyzja poskutkuje sprawną i dobrze wykonaną pracą.

Szlifierki kątowe

Wykorzystywane są głównie do mniejszych i prostszych zadań. Wymienne tarcze sprawiają, że z łatwością można zmieniać grubość ziarna. Dzięki temu z łatwością można je dostosować do szlifowanej powierzchni.

Szlifierka kątowa najczęściej wykorzystywana jest do zgrubnego oszlifowania kantów i ostrych krawędzi. Jest tak ze względu na to, że nie jest zbyt dokładnym narzędziem. Duża prędkość obrotowa wpływa na szybkość szlifowania, ale przy tym grozi przepaleniem drewna. Lepiej sprawdzi się w przypadku twardego drewna. Przystawiając ją do miękkiego, można uszkodzić surowiec.

Szlifierki oscylacyjne

W przypadku tego narzędzia nie ma mowy o ruchy obrotowym. Głowica porusza się ruchem wahadłowym, nazywanym też wahającym. Jest szczególnie polecana niedzielnym majsterkowiczom i amatorom. Głównie dlatego, że jej praca jest delikatna i spokojna, dzięki czemu stosunkowo łatwo jest ją „wyczuć”.

Szlifierki oscylacyjne najlepiej sprawdzają się w przypadku płaskich i równych powierzchni bez wgłębień czy wypukłości jak np. blaty czy drzwi. Dobrze sprawdza się nawet przy dużych powierzchniach. Można ich używać także do narożników. Jednak ze względu na powolną pracę lepiej się sprawdzą do końcowego szlifu czy polerowania. Szlifowanie wstępne może okazać się nieco zbyt żmudne i mało efektywne.

Warto mieć na uwadze to, że im większą stopę szlifującą się wybierze, tym szybsza i wydajniejsza będzie praca. Z drugiej strony mniejsze lub trudno dostępne powierzchnie mogą być wtedy trudniejsze do wyszlifowania. Dobrze jest zachować umiar.

Ciekawą opcją są szlifierki mimośrodowe, które łączą w sobie ruch typowy dla szlifierek oscylacyjnych z ruchem obrotowym. Dzięki temu skuteczność szlifowania jest doprowadzona do maksimum. Jednak przy tym są „agresywne”, więc wymagają porządnej kontroli, aby przypadkiem nie uszkodzić drewna. Osiągnięcie gładkiej powierzchni także jest utrudnione, dlatego zaleca się używania ich do szlifowania wstępnego. Na pewno dobrze się sprawdzą w przypadku nieoheblowanego, postrzępionego drewna. Tarcza szlifierki mimośrodowej jest okrągła, co uniemożliwia wyszlifowanie kątów.

Szlifierki taśmowe

Zamiast tarczy ścierającej szlifierki taśmowe są wyposażone w pasek, który szlifuje wybrane powierzchnie, zapętlając się. Dla wielu fachowców odpowiedzią na pytanie „jaka szlifierka do drewna będzie najwydajniejsza” są właśnie te narzędzia. Idealnie się sprawdzają do szlifowania dużych powierzchni, np. długich desek. Dzięki dużej powierzchni szlifującej stosunkowo łatwo jest uzyskać równą i gładką taflę.

Problemem może być to, że część robocza szlifierki mniejsza niż samo urządzenie, przez co dotarcie do narożników czy ścian jest niemożliwe. Dodatkowo ze względu na swoje rozmiary szlifowanie nią od boku czy dołu jest bardzo niewygodne, jeśli nawet niemożliwe!

Jak szlifować drewno

Przed włączeniem szlifierki warto przetrzeć powierzchnię drewna papierem ściernym. Dzięki temu uda się pozbyć większych nierówności i ewentualnych zanieczyszczeń. Oczywiście można to zrobić także samym urządzeniem, lecz wtedy nie będzie się miało możliwości wyczucia, gdzie znajdują się największe zgrubienia.

Szlifowanie należy zacząć od powierzchni ścierającej o największym zgrubieniu, a z biegiem pracy wymieniać ją na papier o coraz drobniejszym ziarnie. Drewno należy szlifować wzdłuż włókien. W innym wypadku mogą pojawić się dziury i drzazgi.

Po zakończeniu szlifowania dobrze jest przetrzeć powierzchnię drewna mokrą szmatką i zaimpregnować ją.